Հոգեբան Ելենա Պետրովան բացատրել է ծնողներին, թե ինչպես է վունդերկինդ երեխան տարբերվում հանճարից: Ամբողջ խնդիրը վերաբերում է այն ժամանակաժրջանին, երբ սկսում են ի հայտ գալ սուպերկարողությունները։
Եթե այս ժամանակաշրջանը կարճ է տևում, ապա երեխան վունդերկինդ է։ Այս կամ այն տարիքում նման հրաշք երեխան իր հասակակիցներից առաջ է ընկնում զարգացման մեջ: Բայց երբ գալիս է զարգացման հաջորդ փուլը, ամեն ինչ սովորաբար վերադառնում է իր նորմային:
Հանճարը դրսևորվում է հատուկ ունակությամբ: Սովորաբար դա տեղի է ունենում վաղ մանկության շրջանում: Հետո մարդը պահպանում է այս օժտվածությունն իր ողջ կյանքի ընթացքում: Միևնույն ժամանակ, այլ հմտությունները, որպես կանոն, ավելի թույլ են կամ ընդհանրապես չեն զարգանում: Հանճարեղ մարդիկ սովորաբար չեն հարմարվում առօրյա կյանքին:
Մասնագետը բացատրել է, որ և՛ գենետիկան, և՛ հասարակությունը ազդում են վունդերկինդ երեխաների վրա: Այսինքն, դա ուղղակիորեն կապված կլինի այն պայմանների հետ, որոնք ծնողները ձևավորում են երեխայի զարգացման համար: