Գերմանական հեղինակավոր Taz-ը գրում է, որ նույնիսկ եթե անցած կիրակի կայացած Հայաստանի խորհրդարանական ընտրությունների արդյունքները վերահաշվարկվեն, միևնույն է ընտրողների մեծամասնության ուղերձը պարզ է. այդ քվեարկությունը մերժում է այն հին էլիտաներին, որոնք Հարավային Կովկասի այս հանրապետությունում հստակ վերահսկողություն էին սահմանել մինչև 2018 թվականը՝ համագործակցելով ստվերային օլիգարխների հետ:
Ընտրություններում հաղթանակ տոնելու հարցում ընդդիմադիրներին չօգնեց անգամ այն, որ նրանք վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանին համարեցին «դավաճան» և Լեռնային Ղարաբաղի պատերազմի պարտության գլխավոր պատասխանատու:
Բայց, միևնույն ժամանակ, Փաշինյանի հաղթանակի կապակցությամբ ուրախանալը նույնպես վաղ է և հիմնավոր չէ:
Արդեն կարելի է արձանագրել, որ ի չիք է դարձել հույսն առ այն, որ 2018-ի թավշյա հեղափոխության նախկին հերոսը կարգի կբերի քաղաքական դաշտն ու երկիրը կտանի դանդաղ ժողովրդավարացման ճանապարհով:
Փաշինյանը, որը չկարողացավ իրեն քննադատող լրագրողների աշխատանքային հնարավարությունները սահմանափակել, իր նախընտրական արշավի ողջ ընթացքում օգտագործել է ատելություն, վրեժ և հաշվեհարդար քարոզող արտահայտություններ: Ընտրություններից հետո նա խոսում է «օրենքի բռնապետության» մասին:
Նշված երևույթներից և ոչ մեկը լավ խորհրդատու չեն, երբ խոսքը վերաբերում է բաժանված հասարակության հաշտեցմանը, որը վերջին պատերազմի ընթացքում անասելի կորուստներ է կրել, և դեռ չի հասցրել ստացած վնասվածքներն հաղթահարել:
Բացի դրանից՝ հարևան Թուրքիայի գործոնը ոչ մի դեպքում չպետք է անուշադրության մատնել:
Մեկ այլ հարևան՝ Ադրբեջանը, չի էլ թաքցնում, որ իր տարածքային քաղցը դեռևս ամբողջապես բավարարված չէ:
Այն գործողությունները, որ ադրբեջանական զորքերն իրականացնում են Հայաստանի հարավային տարածքում, դժվար թե վերջինը լինեն:
ՌԴ նախագահ Վլադիմիր Պուտինն էլ իր հերթին կարող է չմտահոգվել, որ Փաշինյանի օրոք, Հայաստանն արևմտամեդ քաղաքականություն կիրականացնի:
Մոսկվան, լինելով Հայաստանի դաշնակիցը, հանգիստ հետևում է նրա սահմանային իրադարձություններին:
Հենց այս պատճառով է, որ Եվրոպական միությունը չի կարող Հայաստանը թողնել ճակատագրի հույսին:
Այն պետք է առանձնահատուկ ուշադրություն դարձնի հատկապես քաղաքացիական հասարակությանը և ընդլայնի համապատասխան առաջարկները:
ԵՄ Խորհրդի նախագահը արդեն իսկ խոսել է այն մասին, որ ԵՄ պատրաստ է աջակցել Հայաստանում իրականացվող բարեփոխումներին և շարունակել աշխատել տարածաշրջանային կայունության ուղղությամբ: