Ես միացա եկեղեցուն, որ ինձ նման մայրեր չլինեն էլ, որ ինձ նման անտուն մարդիկ չլինել էլ. զոհվածի մայր

«Ես՝ որպես պատերազմում որդի կորցրած մայր, միանում եմ Հայոց եկեղեցուն, որ էլ զոհեր չլինեն, որ էլ պատերազմ չլինի, որ կարողանանք մեր երկրից վտարել այս ազգադավ ու դավաճանական իշխանությանը»,-Oragir.News-ի հետ զրույցում ասում է արցախյան 44-օրյա պատերազմում զոհված Ժամկետային զինծառայող Ժիրայր Մարգարյանի մայրը՝ Նաիրա Մարգարյանը։

Որդեկորույս մայրն ասում է՝ չնայած որ 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ից հետո մեր երկրում անհնազանդության ակցիաների պակաս չի եղել, բայց ինքը միայն այս անգամ է, որ որոշել է միանալ այս պայքարին։

«Ես չորս տարի սպասել եմ այս շարժմանը, որպեսզի օր առաջ ազատվենք այս ազգադավ իշխանությունից։ Ես մտածում եմ, որ այս շարժումը աստվածային է, հանձն առնողների գործ արդար է և Աստված օգնական կլինի, դրանում կասկած չունեմ։

Ես միացա եկեղեցուն, որ ինձ նման մայրեր չլինեն էլ, որ ինձ նման անտուն մարդիկ չլինեն էլ։ Փաշինյանի հետ հանդիպումից, դուրս եկած լացող տավուշցու ցավը մարմնիս ամբողջ բջիջով զգացի, որովհետև այդպիսի զգացողություն ես էլ եմ ունեցել, տարիներով ստեղծածս գրչի մի հարվածով հանձնվեց թշնամուն։ Ես նույն զգացողությունը ապրել եմ նոյեմբերի 9-ին, երբ ասացին պատերազմը վերջացել է, բայց վերջացել է ծանր ելքով։ Անտանելի է, երբ կորցնում ես ամեն ինչ ամենաթանկիդ՝ որդուդ, հողդ ու հայրենիքդ։

Ես իմ տղայի մասունքի առաջ երդվել եմ, որ վրեժս լուծելու եմ։Եթե իմ տղան և մյուս տղաները պայքարեցին 7 երկրների առաջ արգելված զենքի դեմ, որ մի սմ հող չզիջենք, ապա ես պարտավոր եմ անգամ մի միլիմետր չզիջել թշնամուն»,-շարունակում է Նաիրա Մարգարյանը։

Տիկին Նաիրան ասում է՝ այս իշխանությունները ոչ մի բանի համար չպատժվեցին, դրա համար էլ մաս-մաս, գյուղ-գյուղ Հայրենիքը հանձնում են, ժողովրդին էլ վախեցնում պատերազմով։