Գրեթե ամեն տարի տպավորություն է, թե ապրիլը «գիժ» մարտից մի քանի օր փոխ է առել, քանի որ այնպիսի զգացողություն է, թե մարտի փոփոխական եղանակը դեռ շարունակվում է․ առավոտյան արևոտ եղանակ է, մեկ էլ հանկարծ կարող է անձրև, կարկուտ, իսկ երբեմն նույնիսկ ձյուն տեղալ։
Ժողովրդական ավանդապատումը, սակայն, ունի այս երևույթի «բացատրությունը»․ այս օրերի փոփոխական եղանակը կապվում է պառավի ուլերի պատմության հետ։ Ասում են, որ մինչև «պառվի ուլերը» չանցնեն, չի կարելի ասել, որ գարուն է եկել, քանի որ շատ տարիներ առաջ «պառվի ուլեր»-ով ապրիլին սկսվել է տեղումների, փոփոխական եղանակի շարքը և շարունակվել մոտ 20 օր: Պատճառը Մարտ ամսին բարկացրած պառավն է։
Ահա, թե ինչ ավանդույթ կա «պառվի ուլերի» մասին․
«Մի պառավ կին
Ուներ-չուներ՝
Լղար-մղար
Չորս ուլ ուներ։
Հենց մարտը վերջանում է, ու գալիս է ապրիլը, պառավն ասում է.
«Մարտն անցավ, դարդն անցավ, հորթս ու էծս գարուն հասան։ Ուլերս սարը տանեմ, խոտ արածեցնեմ»:
Նա այծերին սարն է տանում, իսկ Մարտ ամիսը, այդ խոսքերը լսելով, ապրիլից մի քանի օր փոխ է վերցնում, Բուք ու Բորանին հետ է բերում, օրեր շարունակ ուժեղ անձրև է տեղում, ու պառավի այծերը, չդիմանալով ցրտին, մեկ-մեկ կոտորվում են:
Այդ օրվանից հովիվները դաս են քաղում և իրենց կենդանիներին սարն են տանում միայն ապրիլի վերջին, մինչև «պառվի ուլերն» ավարտվեն»:
Սովորաբար «պառվի ուլեր» է համարվում հատկապես ապրիլի 11-16-ն ընկած ժամանակահատվածը և բոլորն էլ կփաստեն, որ այդ օրերին, իրոք, տաք արևից հետո անսպասելի ուժեղ տեղումներ են գրանցվում, ինչից հետո միայն կարելի է խոսել կայուն տաք եղանակի մասին: