Հայագիտությունը ոչ բոլորին է հետաքրքրում աշխարհում, այսինքն կարող են գրվել անգլերեն հոդվածներ, որոնք պարզապես չընդունվեն, որովհետև հետաքրքիր չէ, ասենք մեր գրողների մասին։ Էլ չեմ ասում, որ հայոց լեզուն և բարբառագիտությունը, քանի որ մենք բազմաթիվ բարբառներ ունենք, որոնք դեռ չեն ուսումնասիրվել, անհնար է անգլերեն լեզվով թարգմանել, անհնար, անհեթեթ, անիմաստ։ Այս մասին այսօր «ՀայաՔվե»-ի հրավիրված մամուլի ասուլիսում ասաց Լիլիթ Արզումանյանը։
«Պետք է լինի ալտերնատիվ, այսինքն, եթե պահանջ կա հանրահռչակելու մեր գիտությունը, նաև պետք է պահանջ լինի տեղական ամսագրերում հոդվածներ տպագրել։ Այսինքն, ես սա համարում եմ դավադրություն հայագիտության դեմ, հայոց լեզովի դեմ և համոզված եմ, որ այս փաստաթուղթը հակասում է մեր պետական լեզվին»,- նշեց Լիլիթ Արզումանյանը։