Օրվա կադրերից է Նիկոլ Փաշինյանի կնոջ և փոքր աղջկա՝ Հուշահամալիր այցելությունը և հավաքված ժողովրդից «ցեղասպան», «հողատու», «թուրք» և այլ բառեր լսելը։
Սա իշխանամերձ որոշ լրատվականների կողմից շահարկվում է, որպես երեխայի փխրուն հոգուն հասցված հարվածներ․ իբր թե՝ երբ Նիկոլի աղջիկն իր հոր մասին էդպիսի վիրավորական խոսքեր է լսել, արտասվել է։
Բայց, ո՞վ էր ստիպել, որ Աննա Հակոբյանը նմանօրինակ միջոցառման գնա երեխայի հետ, էն էլ էս գերլարված օրերին, երբ իր ամուսինն ամեն գնով ուզում է թշնամուն հանձնել Հայրենիքի հողերը։ Ինչ է, Աննա Հակոբյանն էս աշխարհի՞ց չէ, տեղեկացվա՞ծ չէ դրա մասին։
Իհարկե՝ տեղեկացված է, ու երեխային գիտակցված է բերել Ծիծեռնակաբերդ՝ ժողովրդից ակնկալելով հենց այս ռեակցիան։
Ստոր բան է, բայց Փաշինյանի կողմից իր ընտանիքն օգտագործելու փորձը տարիների ընթացքում կրկնվել է քանիցս։ Հիմնականում՝ շրջադարձային, ճակատագրական պահերին, երբ ի վնաս Հայաստանի պատրաստվում կամ կատարվում էր հերթական դավադիր քայլը։
Օրինակ, եթե Աննա Հակոբյանը վառվում էր Ցեղասպանության զոհերի հիշատակը հարգելու ցանկությունից, կարող էր, չէ՞, ամուսնու հետ գնալ համալիր։ Վաղ առավոտյան, գաղտագողի, և առանց երեխայի։
Կրկնում եմ, ընտանիքը Նիկոլ Փաշինյանի կողմից օգտագործվել է քանիցս։ Եվ ամեն անգամ ժողովուրդը միամտաբար կուլ է տալիս այդ կեղծ խայծը, արդյունքում՝ իշխանական հսկողության ներքո գործող մամուլն էլ եղածին ձնագնդի էֆեկտ տալով՝ փորձում է տպավորություն ստեղծել, որ թե՛ վարչապետի պաշտոնին կառչած այդ անձը, թե՛ նրան փոխկապակցվածները տառապյալ են, ամբոխի վայրագ բնազդների զոհ։
Մանիպուլյացիայի և «լկտի ստի» տեխնոլոգները լավ են ուսումնասիրել հայ ժողովրդի խառնվածքը, ահա և յուրաքանչյուր պայթյունավտանգ դեպքի նախօրեին կիրառում են այս հնարքները։
Տիգրան Աթանեսյան