Նիկոլ Փաշինյանը ֆրանսիական հեռուստաալիքի եթերում արել է աղմկահարույց և իր երկրի համար չափազանց վտանգավոր հակառուսական հայտարարությունների հերթական խմբաքանակը։
Դրանից հետո, բնականաբար, ակտիվացել են ադրբեջանական կառույցները․ ՊՆ հայտնել է, թե իբր հայկական զինուժը գնդակոծել է Քելբաջարի շրջանի դիրքերը, իսկ ԱԳՆ-ն տարածել է հայտարարություն, որով մեղադրել է Հայաստանի վարչապետին՝ «խաղաղության գործընթացի» տորպեդահարման մեջ։
Ի դեպ, օրվա ընթացքում տեղեկություններ են տարածվել, որ շուրջ 600 հայկական բեռնատար 2 ուղղություններով սպասում է Վերին Լարսի ճանապարհով անցնելուն։
Գուցե զուգադիպած փաստ է, գուցե՝ միտումնավոր, սակայն պետք է հաշվի առնել, որ Ռազմավիրական ճանապարհը նույնպես ռուսական պատժիչ գործիքակազմի մաս է։ Շատ լավ ներդաշնակեցված մեխանիզմ է նաև ռուս-ադրբեջանական գործակցությունը, որը հարկ եղած պահին անխափան կատարում է իր աշխատանքը։
Սա գիտեն զբաղեցրած պաշտոնի բերումով տեղյակ մարդիկ՝ Հայաստանում, Ռուսաստանում, Ֆրանսիայում, ԱՄՆ-ում․․․ Եվ ուրեմն, Փաշինյանի վտանգավոր հայտարարությունները պահանջված են։
Տարբեր բևեռների համար տարբեր է Հայաստանը կործանելու նպատակը։ Մի դեպքում «հայրենիքի մնացորդը» կարող է դառնալ «Խորհրդային Միություն-2»-ի մաս, մյուս դեպքում՝ հակառուսական-հակաիրանական գործողությունների պլացդարմ։ Այսպես, թե այնպես՝ տպավորություն է, որ Հայաստանի երրորդ հանրապետության գոյության ավարտին համաձայն են իրար հետ մրցակցող՝ բոլոր գլոբալ խաղացողները։
Փաշինյանի ֆենոմենը կայանում է նրանում, որ ի դեմս նրա՝ գտնվել է այնպիսի հատկություններով օժտված մեկը, որն իր երկիրը ծնկի բերելու խնդրի կատարման համար որևէ բարդույթ չունի։
Տիգրան Աթանեսյան