Նիկոլ Փաշինյանը հարցազրույց է տվել անգլիական The Telegraph պարբերականին։
Հարցազրույցի թեմատիկան և տևողությունը բավական սահմանափակ լինելով, այնուամենայնիվ, նշմարվել է առանցքային երկու գիծ․ Ադրբեջանի հետ հետագա փոխհարաբերությունների կառուցումը և ՀՀ-ՌԴ դաշնակցային համագործակցության հետ կապված հարցերը։
Առաջին ուղղությամբ Փաշինյանը հիմնականում խոսել է 2022 թվականի աշնանը Պրահայում և Սոչիում անցկացված հանդիպումներից, փորձելով կառչել իր խոսքով՝ Ալիևի հետ ձեռք բերված պայմանավորվածություններից, որոնց համաձայն՝ նախկին խորհրդային երկու հանրապետությունները ճանաչում են միմյանց տարածքը՝ խորհրդային վարչական սահմանի հիման վրա։
Ընդ որում, Փաշինյանն, իհարկե, հստակ չի խոստովանում, որ դրանով փաստորեն ինքը՝ որպես Հայաստանի փաստացի ղեկավար, հրաժարվել է Արցախի հետ առնչություն ունենալուց։ Որպես այդ հրաժարման հետևանք՝ կարճ ժամանակ անց Ադրբեջանը փակեց Լաչինի միջանցքը, և երկարուձիգ 9 ամսվա պաշարումից հետո հարձակվեց ու հայաթափեց Արցախը՝ Նիկոլ Փաշինյանի լռին համաձայնությամբ։
Այդ կործանարար պլանը, որը, Փաշինյանի փաստացի խոստովանությամբ, տեղի ունեցավ՝ որպես չարչրկված «29800 քառակուսի կիլոմետրանոց Հայաստանի» ճանաչման նախապայման, այդպես էլ հայանպաստ արդյունք չի տալիս։
Հարցազրուցավարը հարցնում է՝ հավատու՞մ է արդյոք ՀՀ վարչապետը Ադրբեջանի նախագահի կողմից ստանձնած պայմանավորվածությունները պահելուն։ Սրան ի պատասխան՝ Փաշինյանը տալիս է միանգամայն անհեթեթ ու վերացական պատասխան․ «Ես հավատում եմ Աստծուն»։
Փաստորեն, Աստծուն հավատացող ՀՀ վարչապետը մեկ անգամ ևս խոստովանում է, որ իր, մեղմ ասած, դիլետանտ քաղաքականությունը՝ թշնամուն հաճոյանալով զիջել ամեն ինչ, անգամ փաստաթղթային ձևակերպումներից ջնջելով ազգային օրակարգը, առավելագույնս ձախողվել է՝ այդպես էլ որևէ երաշխիք չտալով Հայաստանին, որ հակառակորդ երկիրը «կամաչի» հարձակվելու մտքից։
Տիգրան Աթանեսյան