Կարինե Փանոսյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է.
Ամանորի ամենահայտնի կերպարներից մեկը մեր տարածաշրջանում Ձյունանուշն է։
Եթե նկատել եք, ողջ աշխարհում Ձմեռ պապերը միայնակ են, իսկ խորհրդային Ձմեռ պապը, որի մասին, եթե չալարեմ, մի հոդված կգրեմ մոտ օրերս, ունի ուղեկից` Ձյունանուշ անունով։
Փոքրուց ինձ հետաքրքրում էր, թե այդ ով է այդ թոռնիկը, որը բաժին է հասել ռուս Մոռոզ պապին։ Հետագայում պիտի պարզեի, որ ոչ միայն այդ Մոռոզ պապի նախատիպն է անսովոր ու վտանգավոր կերպար, այլ հրեշտականման Ձյունանուշը` առեղծվածային հերոսուհի ռուսական բանահյուսությունից։
Ուրեմն այսպես.
Ռուս գրող Ալեկսանդր Աֆանասեվի 1830-ականներին գրած հեքիաթում պատմվում է, որ կար֊չկար մի ծեր զույգ կար։ Այս զույգը զավակներ չուներ, բայց երազում էր երեխայի մասին։
Մի օր էլ որոշում են ձյունից աղջիկ սարքել։ Աղջիկը ծնվում է, սնվում, մեծանում։ Իսկ գարնանը արևից հալվում։
Այսպես, ծնողները մնում են անզավակ։
Իսկ բանահյուսությունն այս կերպարը կապում է միանգամից մի քանի հեթանոսական հերոսուհիների հետ։ Առաջին հերթին Մորանա («мор», «морок», «мрак») աստվածուհու, որը ձմեռվա, մահվան և սառնամանիքի տիրուհին էր։
Թերևս, ռուս ժամանակակից ազգագրության մեջ այս տեղեկությունը վիճելի է համարվում։
Ըստ այդմ, որոշ ազգագրագետներ կարծում են, որ Ձյունանուշի նախատիպը գարնան աստվածուհի Լելյան է։ Նա ծնվել է ձյունից, բայց գարնանը հալվելով ջուր է դառնում ու հողին բերքառատություն պարգևում։
Կան նաև այլ վարկածներ, որոնք չեմ ներկայացնի, ալարում եմ։
Բայց կերպարը, անշուշտ, բնութագրում է ռուսական հարուստ ֆոլկլորի վառ էջերից մեկը, որը խստորեն կապված է երկրի դաժան ձմեռների, բուք ու բորանի, սառնամանիքի ու դրա բոլոր հետևանքների հետ։
Ով էլ լինի Ձյունանուշի նախատիպը` այն արժանի է հարգանքի ու գոյության։ Միայն թե, մեր մշակույթի հետ այն ոչ մի կապ չունի։ Ուրեմն, թողնենք սլավոնական ժողովուրդներին։ Իսկ մենք մեր Կաղանդին ու Խլվլիկներին տեր դառնանք։
Կտավը Վիկտոր Վասնեցովի, 1899