Արցախցի Արկադի Շահբազյանը զոհվել է 44-օրյա պատերազմի ժամանակ, կամավոր էր մեկնել ռազմաճակատ։ Կինը` Եսենյա Մանգասարյանը, ասում է` ամուսինս դժվարությունից փախչող տղամարդ չէր, միշտ ասում էր՝ ամեն ինչ լավ է, շուտով պատերազմը կավարտվի, և մենք հաղթելու ենք:
«Ես երկրորդ բալիկովս հղի էի, շատ բան ինձ չէր ասում, բայց մի անգամ պատմեց, որ իր աչքի առաջ զինակից ընկերներից մեկը զոհվել է: Երկրորդ աղջկաս չտեսավ ու էդպես էլ չիմացավ, որ աղջիկ է, բայց մի անգամ ասաց՝ եթե աղջիկ լինի, Լուիզա կդնենք անունը, եթե տղա լինի, Մարկ»,-
Oragir.News-ի հետ զրույցում պատմում է արցախյան 44-օրյա պատերազմում զոհված կամավոր Արկադի Շահբազյանի կինը՝ Եսենյա Մանգասարյանը:

Արկադի Քաջիկի Շահբազյանը ծնվել է 1994թ. նոյեմբերի 7-ին Ասկերանում: Կամավորագրվել է և սեպտեմբերի 29-ից մասնակցել հայրենիքի պաշտպանությանը: Երիտասարդ կամավորականը կռվել է Մարտունիում, Վարանդայում: Այնուհետև գնացել է Շուշի, որպեսզի օգնության հասնի իր ծառայակից ընկերներին, զոհվել է նոյեմբերի 7-ին՝ իր ծննդյան օրը:
Արցախցի կամավորականի կինն ասում է` Արկադին ու իր նման տղերքը հաղթեցին, որովհետև նրանք չտեսան դատարկված ու կորսված Արցախը: Ասում է` հիմա ցավը կրկնակի է, կրկնակի կեղեքող։
«Արկադին կռվել է այն սկզբունքով, որ եթե զոհվեմ, ազգիս համար եմ զոհվում, իզուր չի լինի: Նոյեմբերի 7-ին Արկադիի ծնունդն էր, գիշերը զանգել էի, որ ծնունդը շնորհավորեմ, հետո առավոտյան նորից զանգեցի, ասաց՝ հետո կզանգեմ, ու էդ հետոն արդեն 2 տարի է: Դժվար է, բայց ես ոտքի պիտի կանգնեմ, ինձ ապրեցնում են 2 դուստրերս, Արկադիի հետ հիշողությունները և բոլոր այն նպատակները, որոնք համատեղ պիտի կյանքի կոչեինք։ Մեզ բաժին հասավ ճակատագիր, որը դաժան է, որը ոչ ոքի չեմ ցանկանա»,-եզրափակեց Եսենիա Մանգասարյանը։