Գյումրեցի գեղանկարիչ Վազգեն Գևորգյանը նախքան զրույցը սկսելը ցուցադրում է իր արվեստանոցի կտավները, առանձնացնում «Գյումրեցի տղամարդիկ» նկարն ու ասում` այսպես են գյումրեցի տղամարդիկ հպարտ, թասիբով։
Արվեստագետի ամեն մի կտավում արտացոլված է գյումրեցու կենցաղն ու նիստուկացը։ Վազգեն Գևորգյանն ասում է` գյումրեցու տաղանդը պայմանավորված է Շիրակի աշխարհագրական դիրքով, հետո կես կատակ, կես լուրջ ասում է` օդը սառն է, իսկ սառնությունը ուղեղը թարմ է պահում։
«Ես իմ կյանքի վերջին 15 տարիները նվիրել եմ խեցեգործությանը։ Ներկայացնում եմ մեր ժողովրդի կենցաղը, մշակույթը։ Այս պահին համագործակցում ենք պատմության թանգարանի հետ»,- Oragir.News-ի հետ զրույցում ասում է Վազգեն Գևորգյանը։
Գեղանկարիչն ասում է` ցանկացած կրիտիկական իրավիճակում փրկությունը միայն արվեստն է։
«Խեցեգործություն լինի, թե գեղանկարչություն, եթե դու դրա մեջ սեր ես դնում, դա արդեն թերապիա է, դա արդեն առողջացնում է միտքդ։ Ցանկացած ճգնաժամ ազդում է ստեղծագործող մարդու վրա, առաջացնում հոգեբանական վաակումներ, դա պիտի լցվի միայն ստեղծագործելով»,- ասում է Վազգեն Գևորգյանը։
53-ամյա արվեստագետի կյանքում իսկական փորձություն էր ավագ որդու կորուստը։
Արցախյան 44-օրյա պատերազմի ժամանակ կորցրել է ավագ որդուն` Երվանդին, ով երկու ամսվա զինծառայող էր։
«Ես վիրավոր եմ և օգնության կարիք ունեմ, բայց մերոնց չասեք այդ մասին» ... Ընկերոջ հետ զինվոր Երվանդ Գևորգյանի վերջին զրույցն է եղել։
Հադրութի սահմանին` դիրքերում, զինակից ընկերների հետ շրջափակման մեջ հայտնվելով՝ 4 օր դիմադրել են, բայց փրկության օղակն ավելի է սեղմվել։ Երվանդն ու նրա զինվոր ընկերները հոկտեմբերի 10-ին զոհվել են, բայց նրան հողին են հանձնել 7 ամիս անց։
Մանրամասները` տեսանյութում։