«Մենք Բաքվում էինք ապրում, հետո տեղափոխվեցինք Ստեփանակերտ. հա՛մ Բաքվում եմ տունս կորցրել, հա՛մ Ստեփանակերտում։ Վատ չեմ ապրել, աշխատում էի... չնայած իմ սեփական տունը չունեի, բայց չէի նեղվում»,-
Oragir.News-ի հետ զրույցում պատմում է Ստեփանակերտից բռնի տեղահանված Ռիտա Վերդյանը։
Արցախցի կինն ասում է՝ այնպես չէ, որ միայն տուն եմ կորցրել.
«Ես Արցախում եմ թողել հարազատներիս շիրիմներն ու իմ կյանքը»։ 63-ամյա Ռիտա Վերդյանը մեկ շաբաթ առաջ է Գյումրի տեղափոխվել։ Ասում է՝ Գյումրին միայն հեռուստացույցով էր տեսել, բայց որ այստեղ է ապրելու, դա հստակ է որոշել։ Հազարավոր բռնի տեղահանվածների նման 63-ամյա կնոջ մտահոգությունն ու հոգսը սեփական կացարան ու աշխատանք ունենալն է։
Մանրամասները՝ տեսանյութում