Դիտողի համար առինքնող և գրավիչ են գունավոր լուսանկարները, բայց սև և ճերմակ լուսանկարների մեջ կգտնեք լույսի ու շուքի խաղեր, այսինքն՝ լուսանկարչությունը լույսի խաղերի համադրումն է՝ արվեստագետի արթուն աչքերի ճամփով։ Այսպես է արտահայտվել հայ հայտնի լուսանկարիչ, դաշնակցական Ցոլակ Հովսեփյանը լուսանկարչության մասին։
Լուսանկարել է բազմաթիվ աշխարհահռչակ մարդկանց՝ քաղաքական, մշակույթի, հասարակական գործիչների, արաբական աշխարհում՝ նաև թագավորական ընտանիքների։ Լուսանկարել է իր ժամանակի հայտնի ժամանակակիցներին՝ Իրաքի թագավորին, Իրանի թագուհուն, Ջոն Քենեդիին, Ռոնալդ Ռեյգանին, Վազգեն I կաթողիկոսին, Վիլյամ Սարոյանին, Ջիմի Քարթերին, Արմին Վեգներին, Կոստան Զարյանին, Առնո Բաբաջանյանին, Արամ Խաչատրյանին, Գևորգ Էմինին, Էդվարդ Իսաբեկյանին և շատ-շատերին։ Նրա լուսանկարչական արխիվը հսկայական է։
Ցոլակ Հովսեփյանը ծնվել է 1918 թվականի փետրվարի 18-ին Բաղդադում։ Նախնական կրթությունը ստացել է «Միհրան Ավաջյան» նախակրթարանում, իսկ երկրորդական ուսումը՝ «Թարգմանչաց ազգային» վարժարանում։ Հաճախել է նաև ամերիկյան երկրորդական վարժարանի դասընթացներին։
1937 թվականին անցնում է ՀՅԴ-ի շարքերը։ Առաջին լուսանկարչական սարքը ձեռք է բերել պատանի տարիներին, իսկ 1945 թվականին եղբոր հետ բացել է իր առաջին լուսանկարչատունը՝ «Studio HAS» անվամբ, որը գործել է Բաղդադում 27 տարի։ Եղել է ԱՄՆ-ի լուսանկարիչների միության անդամ։
Այցելել է Հալեպ, Բեյրութ, որտեղ հանդիպել է Հրաչ Փափազյանի, Սիմոն Վրացյանի, Ջորջ Մարտիկյանի և շատ այլ հայտնի անձանց։
1966 թվականին տեղափոխվել է Նյու Յորք և Վաշինգտոն, իսկ մեկ ամիս անց տեղափոխվել է Կալիֆորնիա և հաստատվել Փասադենա քաղաքում։
Կալիֆորնիայում հաստատվելուց հետո շարունակել է իր լուսանկարչական գործը, գործակցել է հայկական մամուլի՝ հատկապես «Ասպարեզ» օրաթերթի հետ։ Ամուսնացել է Բաղդադում, կինը Գոհար Սուլթանյանն է։ Ունեցել է երկու որդի՝ Վիգեն և Սարմեն։
Այցելել է Հայաստան, Սարդարապատի հուշահամալիրի հանդիսավոր բացմանն է մասնակցել, որտեղ հայ մտավորականության և քաղաքական գործիչների հետ հանդիպումների մասին փաստագրել է իր ֆոտոխրոնիկայի մեջ։
Ցոլակ Հովսեփյանը ամբողջ մոլորակն է ոտքի տակ տվել ու նախորդ դարաշրջանն իր հայտնի դեմքերով դրոշմել ժապավենին։