Կախված դեղաչափից՝ ցավազրկողները, ինչպիսիք են իբուպրոֆենը, ասպիրինը կամ ացետամինոֆենը, սովորաբար կարելի է ընդունել առանց դեղատոմսի և առանց խնդիրների: Պարացետամոլի դեպքում պահանջվում է պաշտոնական դեղատոմս 500 մգ կամ ավելի դեղաչափի համար: Առողջ մեծահասակներին խորհուրդ տրվող առավելագույն օրական դեղաչափը կազմում է 4000 մգ:
Շատ մարդիկ, ինքնուրույն ընդունելով պարացետամոլի մեծ չափաբաժիններ, հաճախ չեն կասկածում հնարավոր կողմնակի ազդեցությունների և հետևանքների մասին: Մարդկանց մեծամասնությունը դա չի համարում վտանգավոր կամ վարժվածություն առաջացնող: Գերդոզավորումը և վերահսկողության բացակայությունը կարող են առաջացնել լյարդի անբավարարություն:
«Ացետամինոֆենը կարող է վնասել լյարդը, հատկապես երեխաների, երբ նրանց տրվում է մեծ չափաբաժին: Լյարդը բորբոքվում է, քանի որ այն չի կարող հեռացնել քայքայված նյութերը, և որքան շատ լյարդի բջիջները ոչնչացվեն, այնքան ավելի դրամատիկ կլինի»,- ասել է Գյոպինգենի ցավի և պալիատիվ կենտրոնից Գերհարդ Մյուլլեր-Շվեֆեն:
Կախված ընդունած պարացետամոլի քանակից և ժամանակահատվածից՝ ցավազրկողը կարող է առաջացնել վարժվածություն: Պարացետամոլը հիմնականում ազդում է կենտրոնական նյարդային համակարգի վրա։
Պարացետամոլի անվերահսկելի օգտագործումը խանգարում է ցավի վերահսկման բնական համակարգերին՝ առաջացնելով «էմպատիայի կորուստ», զգուշացնում է Մյուլեր-Շվեֆեն։ «Մեզ համար միևնույն է լինում՝ տառապո՞ւմ է ինչ-որ մեկը, թե՞ ուրախանում: Պարացետամոլի չափից ավելի օգտագործումը ստեղծում է ներքին հուզական պատյան: Բայց նաև «մարդը հանկարծակի որոշումներ է կայացնում՝ առանց կշռադատելու: Նրանք ավելի պատրաստ են լինում ռիսկի դիմել»,- ավելացրել է Մյուլլեր-Շվեֆեն: