Ապագայում զինծառայողների սոցիալ-տնտեսական վիճակը չի բարելավվելու․ ԳՇ պետի նախկին խորհրդական

Օրեր առաջ «Ժողովուրդ» օրաթերթը տեղեկացրել էր, որ մոտ 50 պայմանագրային զինծառայող հրաժարական է ներկայացրել։ Զինվորականները դժգոհել են, քանի որ չկան տարրական պայմաններ՝ ո՛չ գիշերակաց, ո՛չ սնունդ, ո՛չ էլ անգամ զուգարան։ Այս ամենի հետ մեկտեղ քիչ է աշխատավարձը, և վարկեր են առկա։

ՀՀ ԶՈւ տիրող իրավիճակի, օր օրի աճող բողոքների, զինվորականների հրաժարականների և հավանական դրդապատճառների մասին Օրագիր․news-ը զրուցել է ԳՇ պետի նախկին խորհրդական Վլադիմիր Պողոսյանի հետ։

Փորձագետի խոսքով, ԶՈՒ-ում տիրող վիճակի գլխավոր մեղավորը պետությունն է․ «Այս իրավիճակը չի առաջացել մեկ տարի առաջ, 2 տարի առաջ, ոչ էլ 3, 5 կամ 10 տարի առաջ: Զինված ուժերում խնդիրը զինված անձնակազմի և սպաների սոցիալ-տնտեսական խնդիրն է, կարելի է ասել՝ Հայաստանի Հանրապետության զինված ուժերի ստեղծման գրեթե ամենասկզբից այս իրավիճակը շարունակվում է շուրջ 30 տարի, բայց առաջին տարիներին դա հասկանալի էր, պատերազմ կար, Խորհրդային Միությունը փլուզվեց, գործնականում տրամադրություն չկար, որովհետև Հայաստանն անկախություն ձեռք բերեց, շուկան շրջափակված էր: Դուք կարող եք մեծ ուշադրություն դարձնել զինված ուժերում սոցիալ-տնտեսական ասպեկտին, որովհետև մեկ անգամ ևս հիշեցնեմ, որ ամենադժվար տնտեսական իրավիճակում պատերազմ էր, կային օբյեկտիվ պատճառներ: Սա նշանակում է, որ ապագայում զինծառայողների սոցիալ-տնտեսական վիճակը չի բարելավվել: Այսինքն՝ բարձրաստիճան շատ զինվորականներ մտածում էին իրենց մասին, բայց քիչ էին մտածում զինվորականների մասին: Իրավիճակն այսօր այնպիսին է, որ մենք ունենք նոր սահմանագիծ՝ 528 կմ երկարությամբ, որը անհրաժեշտ է զինել։ Նիկոլ Փաշինյանի կառավարությունն ի վիճակի չէ, գումարած՝ համաշխարհային ֆինանսական ճգնաժամը (covid-19), գումարած պատերազմը, և այսպես շարունակ։ Բանկերից մեր վերցրած գրեթե բոլոր վարկերը, տիրող սոցիալ-տնտեսական իրավիճակը, չափազանց դժվար է ոչինչ չասել: Չափազանց բարդ է սպայի համար: Սպան մտածում է՝ ծառայելուց հետո ինչպես ապահովի իր ընտանիքը, իրեն և ինչպես կրթության տա իր երեխաներին: Գիտե՞ք, մեր գրեթե ամբողջ կրթությունը վճարովի է: Աշխատավարձով, որ սպան այսօր ստանում է, պարզվում է, նա ի վիճակի չէ նորմալ լիարժեք կրթություն տալ իր երեխաներին։

Նա ի վիճակի չէ նորմալ լիարժեք կրթության տալ իր երեխաներին: Եվ եթե 2-3 երեխա, ապա պատկերացնո՞ւմ եք՝ էլ ի՞նչ համալսարան: Վերջին երեք տարիների ընթացքում ՀՀ կառավարությունը քաղաքական թիմ է, և մարդիկ, ինչպիսիք են Անդրանիկ Քոչարյանը, Արման Բաբաջանյանը, Շիրինյանը ամեն ինչ արեցին բանակը վարկաբեկելու համար, ասացին, որ բանակը թույլ էր կամ ինչ-ինչ պատճառներով մեղադրեցին ինչ-որ պարտության մեջ: Բանակի հեղինակությունը անընդհատ ոչնչացվում էր սպաների կողմից: Վերջին մի քանի տարիների ընթացքում անհեթեթ պատճառաբանություններով հարուցվել են մի քանի հազար քրեական գործեր: Եվ նրանք, որ ասում են թե բանակը պարտություն է կրել, և թե պատերազմի ընթացքում անգործունակ զորքերը հատուկ հրաման են ստացել, նրանք ոչինչ չեն հասկանում։ Ըստ աշխարհի խոշորագույն պետությունների մի քանի գլխավոր շտաբների, համաշխարհային կարգի ռազմական փորձագետների ռազմական ոլորտում տարբեր հետազոտական ​​ինստիտուտների գնահատականների, այդ թվում՝ Պենտագոնի և Ռուսաստանի գլխավոր շտաբի գնահատականների՝ մեր բանակը փայլուն կերպով է ներկայացվում, բանակ, որը հերոսաբար կատարեց իր առջև դրված խնդիրները։ Իսկ մեր երկրում փորձում են մեր հայրենիքը հերոսաբար պաշտպանողներին թերագնահատել և ավելի են սրում իրավիճակը բանակում։ Հավատում եմ, որ ոչ մի պարտություն չի եղել, Ադրբեջանը չի հասել իր նպատակներին, կամ բոլորովին այլ առաջադրանքներ են եղել։ Հետևաբար, իրականում ես հաստատում եմ ձեր այն հարցերը, տեղեկությունները, որ բանակում առաջին հերթին վատ տրամադրությունն է ամենավատը։ Այսօր մենք ունենք Գլխավոր շտաբի չգործող կազմ, Պաշտպանության նախարարություն, որը լիարժեք չի գործածում իր հեղինակությունը, դե իսկ սոցիալ-տնտեսական խնդիրները չեն լուծվում»։

Ըստ Վ․ Պողոսյանի, ով էլ դառնա պետության ղեկավար, իրավիճակն անկայուն է մնալու․ «Ավելին, երկրի բյուջեն ծայրահեղ ծանր վիճակում է։ Մոտ ապագայում հնարավոր չէ ինչ-որ բան փոխել, քանի որ երկիրն ունի ահռելի քանակությամբ խնդիրներ, որոնք կուտակվել են տասնամյակների ընթացքում. և տնտեսապես, սոցիալական և քաղաքական առումներով: Այսօր 300 տարվա ընթացքում մեզ չի հաջողվել անգամ երկրում ստեղծել քաղաքական էլիտա:

Կան մարդիկ, ովքեր եղել են իշխանության մեջ, և կան մարդիկ, ովքեր ձգտում են հասնել իշխանության, բայց նրանց մի փոքր մասն է, որ ունակ է խորապես մտածել փիլիսոփայորեն, հասկանալ, թե ինչ է պետությունը, ինչ է հայ ազգը, մեր տեղն ու ճանապարհը: Ընդամենը 4-5 այդպիսի մարդու անուն կհիշեմ երկրում։ Ուստի առայժմ անհնար է զարգացնել զինված ուժերը տնտեսապես:

Եթե ​​նայեք, թե ինչպես են գործում Ադրբեջանի զինված ուժերը և նայեք նրանց աջակցության մակարդակին, ինչպես են աշխատում նրանց ինժեներական ստորաբաժանումները, ապա մենք կարող ենք միանշանակ եզրակացնել, որ նրանք լրջորեն գումար են ներդրել իրենց բանակի համար։

Նրանք մեծ նշանակություն էին տալիս զինված ուժերի այնպիսի ճյուղին, ինչպիսին են ինժեներական զորքերը: Ես տեսա, թե ինչպես են նրանք ճանապարհը մաքրում ձյունից և տեսա, թե ինչպես է այստեղ ամեն ինչ տեղի ունենում. 1941 թվականի տրակտորն և ոչ մի վրան: Տրակտորներից սարսափելի սև ծուխ էր դուրս գալիս, և ձայնը նման էր շոգեքարշի ձայնի

Այս առումով իրավիճակը ծանր է: Տասնամյակներ շարունակ ինժեներական զորքերին ուշադրություն չէին դարձնում

ժամանակակից աշխարհում, ժամանակակից պատերազմում դրանք վիթխարի դեր են խաղում

Սա ենթադրում է, որ երկրի ռազմական միտքը տասնամյակներ շարունակ բացակայում էր: Չեն հետևում, թե ինչպես են զարգանում ռազմական գիտությունն ու զինված ուժերը: Երբ խորը ընկալման, վերլուծության և զեկուցելու պակաս կա, դա բերում է այդպիսի սարսափելի հետևանքների»: