Թեև շատերն այս օրերին էլ դեռ առճակատվում են կոռուպցիոն երևույթների հետ, սակայն կառավարությունում համատարած պնդում են, թե իբր իրենց՝ Նիկոլ Փաշինյանի, իշխանության գլխավոր ձեռքբերումը կոռուպցիայի դեմ պայքարն է։
Այս մասին Փաշինյանը հայտարարում է պատեհ ու անպատեհ առիթներով, և այդ մասին նրա աջակիցները, դասը սերտած աշակերտի նման, մեխանիկորեն կրկնում են։
Բայց զավեշտն այն է, որ իշխանությունները պետական մակարդակով տեղի ունեցող երևույթներն օրինականացնում ու դրա անունը դնում են «պարգևավճարներ»։
Հետ չմնալով ընդհանուր պարգևավճարային ու աշխատավարձերի բարձրացման տեսքով «կաշառքների բաժանման» հիթ շքերթից, որը իշխանության մենաշնորհն է դարձել, «Վանաձորի բժշկական կենտրոն» ՓԲԸ տնօրեն Վահագն Մկրտչյանը ևս խառնվել է ընդհանուր աժիոտաժին:
Նա ընդգրկված է «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցության ցուցակում և որպեսզի կարողանա սիրաշահել իր վերադասին ու գոնե մնալ իր տեղում, 10-20 տոկոսով բարձրացրել է բուժհիմնարկի 370 աշխատակցի աշխատավարձը՝ հեռահար ակնկալիքներով։
Բուժկենտրոնի տնօրենը շատ «պատահական զուգադիպությամբ» աշխատողների աշխատավարձները բարձրացրեց հենց այն պահին, երբ պետք է նախապատրաստվեին քարոզարշավին, և բուժաշխատողների շրջանում որոշ դժգոհություններ հասել էին նրա ականջին։
Ու թեև բուժհիմնարկն ուներ առաջնային լուծում պահանջող այլ խնդիրներ, սակայն նա՝ Լոռու մարզպետ Արամ Խաչատրյանի և առողջապահության նախարար Անահիտ Ավանեսյանի թողտվությամբ, աշխատակիցներին է օժանդակել: