Արևելագետ, պատմաբան Դավիթ Պ. Վարդազարյանը գրում է.
ԴԺՈԽՔԸ` ԴԺՈԽՔ, ԻՍԿ ՀՈՒՇԱՐՁԱՆՆԵՐԻ ԱՎԵՐՈՒՄԸ` "ՊՈ ՌԱՍՊԻՍԱՆԻՅՈՒ"
Ֆեյսբուքյան լրահոսի հերթական "ավետումը" 1301թ֊ի էս եկեղեցու "հիմնովին վերանորոգելու" մասին ա...
Ըստ այդմ` շուտով եկեղեցին այդ` Սպիտակավոր Սուրբ Կարապետը "իր մարմարյա գեղեցկությամբ կհյուրընկալի ուխտավորներին ու զբոսաշրջիկներին"։
Ավետաբեր հրապարակման հետքերով գնալիս հասկանում ենք, որ դա արվել ա ռուսաստանցի ինչ֊որ գործարարի ֆինանսավորմամբ, ու ճաշակով։ Մասնավորապես կարծես ամբողջովին... երեսպատվել ա լրիվ այլ քարով...
Սարսափելի անգամ ա մտածել, թե ինչ արած կլինեն եկեղեցու չքնաղ բարավորի հետ...
Այսինքն` միջնադարյան հուշարձանը ուղղակի անճանաչելի վերափոխվել ա։
Ոչ մի վերահսկում, ոչ մի պատասխանատվություն` բոլոր պատկան ու անպատկան մակարդակներում։
Չնայած, ինչպես ասվել ա հայ հնագիտության մեջ` Անիից հետո ամեն ինչ էլ պետք ա սպասել։ Նոր ժամանակների համար էլ ու տվյալ դեպքում` Արցախից հետո, Հատիսից հետո և այլն (ո՞ր մեկն ասենք, ո՞ր մեկը)...
Էս դեպքում` թերևս արձանագրեմ նաև, որ էն, ինչ եկեղեցու, հավատի հետ չեն հասցնում անել իշխանությունները, դա էլ անհատներն են անում։